ابوعلی سینا در کتاب قانون ، حجامت را از ارکان درمان
محسوب کرده و تقریباً برای درمان تمام بیماریها تجویز کرده
است :
«اگر حجامت بین دو کتف انجام گیرد، گرانباری دو ابرو و سنگینی
پلک ها را از بین می برد و گرمی چشم را رفع می کند، چرک
کنار چشم را از میان بر می دارد و بوی بد دهان را می زداید .
اگر حجامت بر یکی از دو رگ پشت گردن انجام شود ،در زدودن
لرزش سر و برای رخسار ، گوش و چشم ، گلو و بینی مفید است .»
حجامت بر ساق پا خون را تصفیه می کند و اگر خون حیض بند شده باشد (آمنوره)
آن را باز می کند .
حجامت در زیر زنخ (چانه) برای دندانها ، رخسار و گلو مفید
است و دماغ و آرواره ها را تصفیه می کند .
حجامت ناحیه کمر ، برای رفع دملها و جوشهای ران سودمند است و برای نقرس،
بواسیر، پاغُر (داءالفیل) ، بادهای مثانه و رحم و خارش پشت فایده دارد .
حجامت در پائین زانو جهت دملهای بدخیم و زخمهای مزمن در ساق و پا فایده دارد
حجامت بر قوزک پا برای بند آوردن خون حیض ، عرق النساء (سیاتالژی) و نقرس مفید است .
اعتقاد اطبای سنتی بر نقش ایمنی زای حجامت
زکریای رازی
درمان زکام و آلرژی :
« اما کسانی که رنج آنان از این بیماری افزون باشد ، بدین گونه که
سوراخ های بینی بسته شده و خارش داشته باشد و عطسه فراوان
گردیده و آب از بینی فرو ریزد ، باید از داروهایی که قبلاً معرفی
کردم و نیز از راه رفتن ، عرق کردن در حمام و حجامت از ناحیه پشت
استفاده کنند .»
کتاب «جُدری و حصبه» :
اطفال جهت پیشگیری از ابتلا به آبله حجامت شوند
حکیم سید اسماعیل جرجانی (قرن 6 هجری)
در کتاب ذخیره خوارزمشاهی مهمترین و کاملترین کتاب طب سنتی فصل مشخصی را به حجامت اختصاص داده است .
حادثه مهم (سال 1344 شمسی)
همزمان با وضع قانون نظارت بر درمان ، به شکل گسترده ای با حجامت مبارزه شد و ژاندارمها ، حجامها را در سراسر کشور دستگیر کردند و بدین ترتیب این سنت درمانی پر سابقه بدون تحقیق علمی ، از روند رفتارهای سنتی جامعه خارج شد و تنها در مناطقی از کشور که تحت تسلط کامل دولت نبود ، اجرا می شد و بالاخره به تناسب فراگیر شدن طب شیمیایی در سراسر جهان و نفوذ فرهنگ استعماری در جوامع مختلف که همراه با زدودن باورهای دینی و فرهنگی جوامع بود ، حجامت منسوخ و روشهای درمان دینی و سنتی از رفتارهای اجتماعی حذف شد و نسل های جدید نیز به تدریج آن را فراموش کردند .
بدعت و سنت (خطبه 145)
« ما احدثت بدعه الا ترک بها سنه. فاتقوا البدع و الزموا المهیع.
ان عوازم الامور افضلها و ان محدثاتها شرارها»
« هیچ بدعتی در دین پیدا نمی شود مگر اینکه سنتی ترک گردد
پس از بدعتها بپرهیزید و ملازم راه راست و جاده آشکار حق
باشید. نیکوترین کارها سنتی است که سالیانی بر آن گذشته و
درستی آن ثابت شده باشد و بدترین کارها آن است که تازه پیدا
شده »
در سال 1364 در میان جمعی که به انگیزه کشف یک روش
درمانی ساده و ارزان تشکیل شده بود تا ازطریق آن بتوان بخش
عمده ای از مشکلات درمانی مردم را درمان کرد سنت درمانی
حجامت پیشنهاد و مورد توجه قرار گرفت و علیرغم جو فرهنگی
و اجرایی نامناسب ، اطلاعات مربوط به آن ساماندهی و ابزار
اجرایی آن متناسب با شرایط روز طراحی شد و پس از طی
مراحل مقدماتی در سال 1369در قالب موسسه تحقیقات حجامت
ایران به ثبت رسید
به تدریج پزشکان عضو این موسسه شده و با مبانی وآثار درمانی
حجامت آشنا شدند .
شروع تحقیقات علمی پیرامون حجامت
اولین پایان نامه دانشگاهی با تحقیق آزمایشگاهی بر خون حجامت
بعد از مشخص شدن نتایج علمی این پایان نامه ، سایر پزشکان
بصورت روز افزون به عضویت موسسه تحقیقات حجامت ایران درآمدند