موارد درمان با حجامت

در فرهنگ معین فارسی حجامت به معنی نوعی روش خونگیری در جهت مداوای بیمارها و همینطور پیشگیری از آن ترجمه شده است ، در واقع این روش عبارت است از ایجاد حجم کردن که این عمل با استفاده از لیوان مخصوصی ضمن اینکه فشار منفی در داخل فضای لیوان ایجاد میشود ، حجم مشخصی از پوست و بافت زیر آن به داخل لیوان کشیده می شود ، که با ایجاد چند خراش سطحی در پوست مقداری خون از 30 سی سی تا 80 سی سی به داخل لیوان کشیده میشود که به آن « حجامت با خونگیری » یا « حجامت تر » یا به اصطلاح قدما « حجامت مع الشرط » نامیده می شود و اگر هیچگونه خونگیری صورت نگیرد « حجامت خشک » یا « بادکش » یا « حجامت بی شرط » نام گذاری میگردد و در اصطلاح لاتین حجامت با خونگیری را Wet Cupping " " یا " Scarification "

و بادکش را " Dry Cupping " می نامند .

حجامت درمان بیماری ها

ابوعلی سینا در کتاب قانون ، حجامت را از ارکان درمان

محسوب کرده و تقریباً‌ برای درمان تمام بیماریها تجویز کرده

است :

«اگر حجامت بین دو کتف انجام گیرد، گرانباری دو ابرو و سنگینی

پلک ها را از بین می برد و گرمی چشم را رفع می کند، چرک

کنار چشم را از میان بر می دارد و بوی بد دهان را می زداید .

اگر حجامت بر یکی از دو رگ پشت گردن انجام شود ،در زدودن

لرزش سر و برای رخسار ، گوش و چشم ، گلو و بینی مفید است .» 

حجامت بر ساق پا خون را تصفیه می کند و اگر خون حیض بند شده باشد (آمنوره)

آن را باز می کند .

حجامت در زیر زنخ (چانه) برای دندانها ،‌ رخسار و گلو مفید

است و دماغ و آرواره ها را تصفیه می کند .

حجامت ناحیه کمر ، برای رفع دملها و جوشهای ران سودمند است و برای نقرس،

بواسیر، پاغُر (داءالفیل) ، بادهای مثانه و رحم و خارش پشت فایده دارد .

حجامت در پائین زانو جهت دملهای بدخیم و زخمهای مزمن در ساق و پا فایده دارد

حجامت بر قوزک پا برای بند آوردن خون حیض ، عرق النساء (سیاتالژی) و نقرس مفید است .