هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود.
إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ و َلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛
بحارالأنوار، ج90، ص321، ح31
امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصیانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخریَّةُ مِنهُم
گناهانى که باعث نزول عذاب مىشوند، عبارتاند از: ستم کردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و
دست انداختن و مسخره کردن آنان.
معانى الاخبار ، ص 270
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَبِی زِیَادٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ النَّبِیَّ ص قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِشَیْءٍ إِنْ أَنْتُمْ فَعَلْتُمُوهُ تَبَاعَدَ الشَّیْطَانُ مِنْکُمْ کَمَا تَبَاعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ قَالُوا بَلَى قَالَ الصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَکْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْمُوَازَرَةُ عَلَى الْعَمَلِ الصَّالِحِ یَقْطَعُ دَابِرَهُ وَ الِاسْتِغْفَارُ یَقْطَعُ وَتِینَهُ وَ لِکُلِّ شَیْءٍ زَکَاةٌ وَ زَکَاةُ الْأَبْدَانِ الصِّیَامُ.(۱)
رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله به اصحاب خود فرمود: آیا چیزى را به شما باز نگویم که اگر آن را بجا آورید، شیطان چنان از شما دور شود که مشرق از مغرب دور شده است؟ گفتند: بلى یا رسول الله، فرمود: روزه روى شیطان را سیاه میکند، و صدقه پشتش ( کمرش) را میشکند، و دوستى در راه خدا و تعاون (همکاری و مشارکت) بر انجام عمل صالح او را ریشه کن ( اعانت در کار خیر بیچاره اش ) میسازد، و استغفار رگ قلبش ( رگ گردنش) را قطع میکند. و هر چیزى را زکاتى است، و زکات بدنها روزه است.(۲)
۱- الکافی (ط – الإسلامیة) ۴ /۶۲ – مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول ۱۶/۱۹۸
۲- من لا یحضره الفقیه / ترجمه غفارى، على اکبر ومحمد جواد و بلاغى، صدر ؛ ۲ /۳۸۹
مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقرى ۱ /۲۶۰
ابو یحیى کوکب الدم از امام صادق علیه السّلام روایت مى کند که فرمود: همانا حواریّون عیسى شیعه او بودند و شیعیان ما حواریّون ما هستند و حواریّون عیسى فرمانبرتر از حواریّون ما نبودند.
عیسى به حواریّون فرمود: ... مَنْ أَنْصارِی إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِیُّونَنَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ ... . نه به خدا سوگند عیسى را در برابر یهود یارى نرساندند و براى او نبرد نکردند، و به خدا سوگند شیعه ما از آن هنگام که خداوند والا نام جان پیامبرش را گرفت همچنان ما را یارى مى کند و به خاطر ما نبرد مى کند و در راه ما سوخته مى شوند یا شکنجه مى گردند و یا در شهرها در به در مى شوند.
خداوند به آنها از سوى ما جزاى خیر دهد. امیر المؤمنین علیه السّلام فرموده است: به خدا سوگند اگر بینى دوستان ما را با شمشیر بزنند بغض ما در دل نگیرند، و به خدا سوگند اگر به دشمنان خویش نزدیک شوم و ثروتى کلان بدیشان بخشم باز هم ما را دوست نخواهند داشت.
منبع:بهشت کافى / ترجمه روضه کافى، ص315
پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) فرمودند: اى فاطمه هر که بر تـو صلـوات فرستـد،خداوند او را بیـامـرزد و
به مـن در هـرجـاى بهشت بـاشـم ملحق گـردانـد.
کیفیت صلوات بر حضرت زهرا (علیهاالسلام) چنین است:
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ.
مرجع: معجم صحیفة الزهراء، شیخ جواد قیومی
بهجه ، ج 1، ص 287
پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) فرمودند: اى فاطمه هر که بر تـو صلـوات فرستـد،خداوند او را بیـامـرزد و
بهمـن در هـرجـاى بهشت بـاشـم ملحق گـردانـد.
کیفیت صلوات بر حضرت زهرا (علیهاالسلام) چنین است:
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ.
مرجع: معجم صحیفة الزهراء، شیخ جواد قیومی
( بهجه ، ج 1، ص 287