مرحوم حجت الاسلام آقای شیخ علی فریده الاسلام کاشانی ، جوانی که به قول خودش هر چه از او نقل می شود و به او عنایت شده تنها و تنها در اثر توسلاتی بوده که به حضرت بقیه الله ارواحنا فداه داشته است . همزمان با آنکه از سن نه سالگی که به درس عربی اشتغال پیدا می کند ، امام عصر علیه السلام را با یک برخورد می شناسد و دائما متوسل به آن حضرت می شود . و حتی من می توانم ادعا کنم که یک ساعت در زندگی بدون یاد آن حضرت به سر نبرده است .
او در درسهای علوم ظاهری به وسیله آن توسلات ، نبوغی پیدا کرده بود که در سن یازده سالگی در مقابل اشعار ابن مالک در علم نحو اشعاری به عربی گفته که به چاپ رسیده و در مقدمه اش می گوید :
این بن مالک لینظرن ما ×××نظمته فیترکن ما نظما . یعنی : کجاست ابن مالک تا ببیند آنچه را که من به نظم آورده ام و اشعار خود را ترک کند . ( یعنی : این اشعار در نحو مافوق اشعار ابن مالک است که طلاب در درسهای عربی مقیدند آن را بخوانند ).
مطالب فوق که در کتاب پرواز روح بیان گردیده است ، نویسنده آن در جای دیگر آن بیان می دارد :
مرحوم آقای شیخ علی کاشانی وقتی به سن بیست سالگی رسیده بود ، مجتهد مطلق بود و از طرف بعضی از مراجع تقلید ، اجازه اجتهاد داشت .
و نویسنده در جای دیگر می فرماید :
مرحوم آقای شیخ علی کاشانی زیاد متوسل به مقام مقدس حضرت بقیه الله ارواحنا فداه بود . و فراموش نمی کنم که هر وقت در نیمه شب از حجره مدرسه حجتیه بیرون می آمدم ، می دیدم که او در مقابل پنجره ایستاده و با گریه و ناله های عاشقانه اش حضرت ولی عصر علیه السلام را مورد خطاب قرار داده و با او مناجات می کند .
با مطلبی در مورد گناه زبان به روزیم
منتظر شما و نظرات زیباتون
التماس دعا
یا علی مدد