معروف به دعاء شبّور که مستحبّ است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفى نماند که این دعا از ادعیه مشهوره است و اکثر علماء سَلَفْ بر این دعا مواظبت مىنمودهاند و در مصباح شیخ طوسى و جمال الأسبوع سیّد بن طاوس و کتب کفعمى بسندهاى معتبر از جناب محمّد بن عثمان عمروى رِضْوانُ اللَّهِ عَلَیْهِ که از نوّاب حضرت صاحبالأمرعلیه السلام است و از حضرت امام محمّد باقر و امام جعفر صادقعلیهما السلام روایت شده و علّامه مجلسىرحمه الله آن را با شرح در بحار ذکر کرده و آن دعاء موافق مصباح شیخ این است:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ، الَّذى اِذا
خدایا از تو مىخواهم به حق نام بزرگ و بزرگترت و آن عزیزتر و برجستهتر و گرامیترت همان نامى که
دُعیتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ اَبْوابِ السَّمآءِ لِلْفَتْحِبِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ، وَاِذا دُعیتَ بِهِ
هرگاه بخوانندت بدان نام براى گشودن درهاى بسته آسمان به رحمت گشوده شود و هرگاه بخوانندت بدان
عَلى مَضآئِقِ اَبْوابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ، وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَى العُسْرِ
نام براى باز شدن تنگناهاى درهاى زمین باز شود و هرگاه بخوانندت بدان نام براى آسان شدن
لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ، وَاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَى الْأَمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ، وَاِذا
سختى آسان گردد و هرگاه بخوانندت بدان نام براى زنده شدن مردگان زنده شود و هرگاه
دُعیتَ بِهِ عَلى کَشْفِ الْبَاْسآءِ وَالضَّرَّآءِ انْکَشَفَتْ، وَبِجَلالِ وَجْهِکَ
بخوانندت بدان نام براى برطرف شدن دشواریها برطرف گردد و سوگند به عظمت ذات
الْکَریمِ، اَکْرَمِ الْوُجُوهِ وَاَعَزِّ الْوُجُوهِ، الَّذى عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ، وَخَضَعَتْ لَهُ
بزرگوارت که بزرگوارترین و عزیزترین ذوات است و تمام روها دربرابرش خوار گشته و
الرِّقابُ، وَخَشَعَتْ لَهُ الْأَصْواتُ، وَوَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِکَ،
گردنها در مقابلش خم شده و صداها از هیبتش خاموش گشته و دلها همه از ترس
وَبِقُوَّتِکَ الَّتى بِها تُمْسِکُ السَّمآءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ اِلاَّ بِاِذْنِکَ،
او هراسان گشته و سوگند به نیرو و قدرتت که بدان آسمان را نگهداشتهاى از اینکه بر زمین افتد جز به اجازه خودت و
وَتُمْسِکُ السَّمواتِ وَالْأَرْضَ اَنْ تَزُولا، وَبِمَشِیَّتِکَ الَّتى دانَ لَهَا الْعالَمُونَ،
نگهداشتهاى آسمانها و زمین را از اینکه از جاى خود بروند و سوگند به مشیت و ارادهات که جهانیان