شیخ اجلّ ثقة الإسلام نورى عطَّرَ اللَّهُ مرقده در صحیفه ثانیه علویّه آنرا ذکر کرده و فرموده که از براى این دعا در کلمات ارباب طلسمات و تسخیرات شرح غریبى است و از براى او آثار عجیبه ذکر کردهاند و من چون اعتماد بر آن نداشتم ذکر نکردم لکن اصل دعا را ذکر مىکنم تَسامُحاً و تَاَسِّیاً بالعُلماء الأعلامِ و دعا این است:
بنام خداى بخشاینده مهربان
رَبِّ اَدْخِلْنى فى لُجَّةِ بَحْرِ اَحَدِیَّتِکَ، وَطَمْطامِ یَمِّ وَحْدانِیَّتِکَ، وَقَوِّنى
پروردگارا مرا در میان دریاى یگانگیت و در دل اقیانوس یکتائیت وارد کن و نیرویم ده
بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطانِ فَرْدانِیَّتِکَ، حَتّى اَخْرُجَ اِلى فَضآءِ سَعَةِ رَحْمَتِکَ،
به نیروى پیروز فرمانروایى تنهائیت تا من به فضاى وسیع رحمتت درآیم
وَفى وَجْهى لَمَعاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ اثارِ حِمایَتِکَ، مَهیباً بِهَیْبَتِکَ،
در حالىکه در چهرهام پرتوهایى از برق نزدیکى به تو از آثار حمایتت موجود باشد و از هیبت تو هیبتى
عَزیزاً بِعِنایَتِکَ، مُتَجَلِّلاً مُکَرَّماً بِتَعْلیمِکَ وَتَزْکِیَتِکَ، واَلْبِسْنى خِلَعَ
گرفته باشد و به عنایت تو نیرومند گشته و به برکت تعلیم و پرورش تو با شوکت و گرامى شده باشد و خلعت
الْعِزَّةِ وَالْقَبُولِ، وَسَهِّلْ لى مَناهِجَ الْوُصْلَةِ والْوُصُولِ، وَتَوِّجْنى بِتاجِ
عزت و قبولى درگاهت را به من بپوشان و راههاى وصول و رسیدن به درگاهت را برایم هموار ساز و تاج
الْکَرامَةِ وَالْوَقارِ، وَاَ لِّفْ بَیْنى وَبَیْنَ اَحِبَّآئِکَ فى دارِ الدُّنْیا وَدارِ
بزرگوارى و وقار بر سرم نه و میان من و دوستانت را در دنیا و آخرت آشتى و الفت بده و
الْقَرارِ، وَارْزُقْنى مِنْ نُورِ اسْمِکَ هَیْبَةً وَسَطْوَةً تَنْقادُ لِىَ الْقُلُوبُ
از روشنى نام بزرگوارت هیبت و سطوتى روزى من کن که دلها و ارواح مطیع و منقاد من گردند
وَالْأَرْواحُ، وَتَخْضَعُ لَدَىَّ النُّفوُسُ وَالْأَشْباحُ، یا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقابُ
و نفوس و اشباح در پیش من فروتن گردند اى که در برابرش گردنکشان خوار و
الْجَبابِرَةِ، وَخَضَعَتْ لَدَیْهِ اَعْناقُ الْأَکاسِرَةِ، لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْکَ اِلاَّ
پادشاهان خاضع و تسلیمند راه نجات و پناهگاهى از تو جز بسوى تو نیست و کمکى نیست مگر
اِلَیْکَ، وَلا اِعانَةَ اِلاَّ بِکَ، وَلاَ اتِّکآءَ اِلاَّ عَلَیْکَ ادْفَعْ عَنّى کَیْدَ
بوسیله خودت و اعتمادى نیست جز بر تو دور کن از من بداندیشى
الْحاسِدینَ، وَظُلُماتِ شَرِّ المُعانِدینَ، وَارْحَمْنى تَحْتَ سُرادِقاتِ
حسودان و تاریکیهاى شر ستیزهجویان را و در زیر پردههاى عرش خود بر من ترحم کن
عَرْشِکَ، یا اَکْرَمَ الْأَکْرَمینَ، اَیِّدْ ظاهِرى فى تَحْصیلِ مَراضیکَ، وَنَوِّرْ
اى بزرگوارترین بزرگواران یارى ده ظاهرم را در تحصیل موجبات خوشنودیت و نورانى کن
قَلْبى وَسِرّى بِالْإِطِّلاعِ عَلى مَناهِجِ مَساعیکَ، اِلهى کَیْفَ اَصْدُرُ
دل و اندرونم را به آگاه شدن بر راههاى وصول به سویت خدایا چگونه
عَنْ بابِکَ بِخَیْبَةٍ مِنْکَ، وَقَدْ وَرَدْتُهُ عَلى ثِقَةٍ بِکَ، وَکَیْفَ تُؤْیِسُنى مِنْ
از در خانهات مأیوسانه بازگردم در صورتى که با اطمینان به تو بدینجا آمدهام و چگونه از
عَطآئِکَ، وَقَدْ اَمَرْتَنى بِدُعآئِکَ، وَها اَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ، مُلْتَجِئٌ اِلَیْکَ،
عطا و بخششت نومیدم سازى در صورتى که خودت به دعا کردن وادارم کردى و هماکنون من رو به تو آوردهام و پناهنده به تو
باعِدْ بَیْنى وَبیْنَ اَعْدآئى کَما باعَدْتَ بَیْنَ اَعْدآئى، اِخْتَطِفْ اَبْصارَهُمْ
گشتهام میان من و دشمنانم را دور کن چنانکه میانه خود آن دشمنانم را جدایى انداختى و به وسیله نور قدس خود
عَنّى بِنُورِ قُدْسِکَ وَجَلالِ مَجْدِکَ، اِنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ المُعْطى جَلائِلَ النِّعَمِ
و شوکت مجدت چشمانشان را از من نابینا کن که همانا تویى خدایى که به رازگویانت نعمتهاى بزرگ
الْمُکَرَّمَةِ لِمَنْ ناجاکَ بِلَطآئِفِ رَحْمَتِکَ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ، یا ذَا الْجَلالِوَالْإِکْرامِ،
و پرارزش عطا کنى به وسیله ریزهکاریهاى رحمتت اى زنده اى پاینده اى صاحب جلال و بزرگوارى
وَصَلَّى اللَّهُ عَلى سَیِّدِنا وَنَبِیِّنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ اَجْمَعینَ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ.
و درود خدا بر سید ما و پیمبر ما محمد و آل پاک و پاکیزهاش همگى