به سختی می توان در بین مغز های اندیشمند جهان، کسی را یافت که دارای یک نوع احساس مذهبی مخصوص به خود نباشد؛ این مذهب با مذهب یک شخص عادی تفاوت دارد.
پندار و گمان، به مراتب مهمتر از دانش است.
آنچه به راستی فراتر از فهم ماست، خودش را به والاترین شکل خرد نمایان می‌سازد و درخشان‌ترین زیبایی را دارد.
مهم‌ترین مسأله این است که دست از پرسیدن برنداریم.
در سقوط افراد در چاه عشق، قانون جاذبه تقصیری ندارد.
دانش بدون دین لنگ است، دین بدون دانش کور.
تخیل بسیار مهم تر از دانش است؛ دانش محدود است، اما تخیل جهان را در بر می گیرد.
هر چه بیشتر می آموزم بیشتر به نادانی خود پی می برم.
بهتر آن است که ذهن را برای اندیشیدن مورد استفاده قرار دهیم نه برای انبار کردن اطلاعات.
از دیروز بیاموز، برای امروز زندگی کن و به فردا امید داشته باش.
فرصت ها در دل مشکلات نهفته اند.
تنها دو راه برای زیستن در زندگی خود داری، اول اینکه هیچ معجزه ای را باور نکنی و دیگر اینکه همه چیز را معجزه بدانی.
لذت نگریستن و درک طبیعت برترین نعمت است.
… از دیدگاه زندگی روزانه یک چیز است که آن را خوب می دانیم : انسان برای انسانهای دیگر در اینجاست.
زندگی هر شخص زمانی شروع می شود که بتواند بیرون از خودش زندگی کند.
مسایل مهمی که با آن روبرو هستیم، با همان ذهنیتی که آنها را ایجاد کردیم، حل شدنی نیستند.
هیچ کس به خرد غایی نرسد، مگر آن را در خود جست و جو کند.
هیچگاه چیزی را خوب نمی فهمی، مگر اینکه بتوانی آن را برای مادربزرگت شرح دهی!
تفاوت بین نابغه و کودن بودن در این است که نابغه بودن محدودیت های خودش را دارد.
دو چیز را پایانی نیست: یکی جهان هستی و دیگری حماقت انسان. البته در مورد اولی مطمئن نیستم!
انسانهای باهوش مسائل را حل می کنند، نوابغ آنها را اثبات می کنند.
اندیشه های بزرگ همیشه با مخالفت شدید و خشونت بارِ اندیشه های مردم عادی روبرو بوده اند.
من می خواهم بدانم (خدا) چگونه این جهان را آفریده است. علاقه ای به این یا آن پدیده ندارم. در (طیف) این یا آن عنصر لطفی نمی بینم. من می خواهم اندیشه های ( او ) را بدانم؛ مابقی، جزییات است.
تنها زندگی ای ارزشمند است که صرف دیگران شود.
سه قدرت بر جهان حکومت می کند: ۱- ترس ۲- آزمندی ۳- نادانی.
من به این مسأله باور راسخ [ =محکم و استوار ] دارم که تنها یک راه برای رهایی از شر سرمایه داری وجود دارد: برقراری اقصاد ِ سوسیالیستی به یاری آموزش و پرورشی درخور ِ تحقق اهداف سوسیالیستی. در چنین ساختاری ابزار تولید و فرآورده های آن به کل جامعه تعلق داشته و مصرف آن نیز طبق برنامه خواهد بود.
من نمی دانم انسانها با چه سلاحی در جنگ جهانی سوم با یکدیگر می جنگند، اما در جنگ جهانی چهارم، سلاح آنها سنگ و چوب و چماق خواهد بود.
باید شرم کنند، کسانی که بدون کمترین تأمل و تفکر از پدیده های معجزه آسای دانش و فن بهره می گیرند و سفیهانه از درک مفهوم هوشمندانه ی آن عاجزند؛ همانند گاوی که از لذت نشخوار گیاهان برخوردار، اما از دانش گیاه شناسی بی خبر است.
همزمان با گسترش دایره ی دانش ما، تاریکی ای که این دایره را در بر می گیرد نیز گسترده می شود.
اگر انسانها در طول عمر خویش، میزان کارکرد مغزشان یک میلیونیوم معده شان بود، اکنون کره ی زمین تعریف دیگری داشت.
سعادت یعنی افتخار به گذشته و تلاش برای حال و امید به آینده.
شتابنده ترین راه دریافت عشق، بخشیدن آن به دیگران است.
حقیقت تنها یک توهم است، حتی اگر روی آن پافشاری شده باشد.
تنها از دو راه می توان زندگی کرد: نخست، گویی هیچ چیز معجزه نیست؛ دوم، گویی همه چیز معجزه است.
اگر کسی احساس کند که هرگز در زندگی دچار اشتباه نشده، این بدان معنی است که هرگز به دنبال چیزهای تازه در زندگیش نبوده است.
زندگی مثل دوچرخه سواری می مونه … واسه حفظ تعادلت همیشه باید در حرکت باشی … .
غذایی که مردم را سالم نگه می دارد آن نیست که می خورند، بلکه آن غذایی است که خوب هضم می کنند.
هر کس بخواهد در باب دانش و حقیقت بر کرسی داوری بنشیند، خنده ی خدایان او را خراب خواهد کرد.
کمتر کسی می تواند بدون دغدغه و در کمال متانت به بیان باورهایی بپردازد که با تعصبات محیط اجتماعی او یکسان نباشد. بسیاری از مردم شهامت داشتن چنین باورهایی را هم ندارند.
من هرگز به آینده فکر نمی کنم، چرا که خودش به زودی خواهد آمد.
به یقین بر این باورم که پول نمی تواند کاروان بشری را به سوی پیشرفت هدایت کند؛ حتی اگر در دست فداکارترین فرد بشر برای این مقصود باشد.
به جای اینکه سعی کنید مرد موفقیت باشید، سعی کنید مرد ارزشها باشید.
هیچ کاری برای انسان سخت تر از فکر کردن نیست.
زیباترین چیز برای تجربه کردن، کارها و پیشامدهای اسرارآمیز و شگفت‌آور است.
دانش چیز شگفت انگیزی است، مشروط بر آنکه کسی مجبور نباشد از راه آن امرار معاش کند.
ما در پیشگاه خداوند، همگی به گونه‌ای برابر، خردمند و نادان هستیم.
تصور [ =انگاره ]، مهمتر از دانش است.
نحوه افکار و اندیشه های انسان به گونه ای است که امکان دارد تنها خواندن یک کتاب، پایه اندیشه ها و افکار او را بر مبنای جدید یا در مسیر خاص قرار دهد و چه بسا ممکن است کتابی، مسیر سرنوشت میلیونها انسان را در جاده مخصوصی بیندازد.
پی بردن به اسرار اتم برای من آسانتر از درک مکنونات [ =نهان داشته های ] یک زن است.
از نظر من، معادله [ =برابری و توازن ] مهمتر از سیاست است؛ زیرا سیاست برای اکنون است و معادله برای ابد.
به طبیعت عمیق عمیق نگاه کنید، آن زمان، همه ی مسائل را بهتر درک خواهید کرد.
الهام، تنها چیز مهم زندگی است.
وظیفه ی ما این است که خود را از زندانی که به گستره ی دلسوزی و در آغوش کشیدن تمام آفریده های طبیعت و زیبایی های آن است، برهانیم.
داشتن ابتکار و درک هر مطلبی [ =جستاری ]، مهمتر از داشتن دانش است.
هیچ دشواری را نمی توان در همان سطحی که به وجود آمده از بین برد؛ باید یاد بگیریم که نگاهمان را به جهان تغییر دهیم.
در مسیر کشف، هوش، نقش زیادی ایفا نمی‌کند. جهشی در هشیاری ایجاد می‌شود که میتوانید آن را شم و شهود یا آرزو نام نهید؛ آن گاه راهکار، خود به خود به سوی شما می‌آید و نمی‌دانید چگونه یا چرا.
دشواری‌های بزرگی که ما با آنها روبرو هستیم، نمی‌توان با همان دیدگاهی که آنها را پدید آورده است، از بین برد.
تخیل، همه چیز است. تخیل، پیش‌بینی جذابیت‌های آینده است.
من می‌پذیرم که اندیشه‌‌ها، روی بدن انسان، اثر می‌گذارند.