رنگ آبی فیروزه به دلیل وجود مس در ترکیب آن حاصل می شود و در صورت وجود آهن در فیروزه، رنگ آبی اندکی به سبز متمایل خواهد شد. از آنجایی که وجود عناصر مس و آهن (به عقیده برخی) در ترکیب شیمیایی گوهر فیروزه ضروری است ،این سنگ در گروه idiochromatic stone دسته بندی می شود. در ادامه به معرفی انواع فیروزه می پردازیم اما باید توجه داشت که این اسامی تنها براساس کیفیت فیروزه برای آن انتخاب می شوند و منشاء جغرافیایی گوهر نقش چندانی در مورد دسته بندی انواع فیروزه ندارد.
1- فیروزه ایرانی (Persian Turquoise)
این نوع دارای تنوع رنگی از آبی متوسط تا آبی نسبتا تیره است و دارای کمترین میزان رگه های ناخالصی آهن است. بنابراین چگالی این نوع مقداری بیشتر از انواع دیگر است و بهتر جلا داده می شود. برخی این گوهر را با نام فیروزه نیشابور ( Neyshabur Turquoise) نیز می شناسند.
2- فیروزه آمریکایی یا مکزیکی (American or Mexican Turquoise)
ویژگی مهم این نوع، رنگ آبی کمرنگ و آبی متمایل به سبز است. ضمنا این نوع فیروزه تا حدی متخلخل است.
3- فیروزه مصری (Egyptian Turquoise)
فیروزه هایی که با این نام شناخته میشوند، در بازه آبی مایل به سبز تا سبز مایل به زرد قرار می گیرند. هرچند که فیروزه مصری معمولاً دارای تخلخل کمتر و تراکم جرمی بالاتری نسبت با فیروزه های آمریکایی هستند اما به دلیل وجود آهن بیشتر ، از نظر رنگ فقیرتر از سایر گونه ها به نظر می رسند.
4- فیروزه ماتریس ( Matrix Turquoise)
به فیروزه هایی که شامل بخشی از سنگ مادر هم میشوند فیروزه ماتریس گفته میشود.چنین سنگ هایی در اکثر معادن فیروزه و در کشورهای مختلف استخراج می شوند اما اگر فیروزه ای از این نوع دارای الگویی شبیه به تور عنکبوت باشد ، از ارزش بالاتری برخوردار خواهد بود.