خواص دعای یستشیر
از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده است که دعای یستشیر را پیامبر (ص) به من آموخت و امر کرد که آن را در همه حال در سختی و راحتی حفظ کنم و به خلفاء بعد از خودم تعلیم نمایم .
و فرمود: از خودت در مدت عمر جدا مکن، تا زمان ملاقات خدا ،بدرستی که این دعا گنجی است از گنج های عرش.عرض کردم یا رسول الله چگونه بخوانم؟
فرمود در صبح و شام این دعا را بخوان.
ابی بن کعب انصاری از پیامبر (ص) ثواب این دعا را طلب نمود. حضرت فرمودند: ای ابی؛ ساکت باش که از کثرت ثواب آن همه علما از حیرت مبهوت و زبان‌شان از کثرت و زیادی ثواب این دعا نزد خداوند عزوجل برای صاحب این بند می آید.ابن کعب گفت: یا رسول ا. . . پدرم و مادرم فدای تو باد تو مارا از ثواب این دعا آگاه فرما.پیامبر (ص) تبسم کرد و فرمود: همانا انسان بر آنچه منع می شود حریص تر است.
سپس فرمود شما را به برخی از ثواب های این دعا آگاه می‌کنم:
اول: کسی که این دعا را بخواند خیر و برکت از فرق سرش تا زمین از آسمان بر او می بارد و او را انوار آرامش و رحمت می پوشاند و برای این دعا انتهایی جز عرش خدا نیست.
دوم: هر کس سه نوبت این دعا را بخواند خداوند هر حاجت خیری که داشته باشد در دنیا و آخرت برآورده گرداند.
سوم: خدای تبارک و تعالی او را از عذاب قبر برهاند.
چهارم: تنگی سینه او را برطرف نموده و به او شرح صدر عطا فرماید.
پنجم: چون روز قیامت فرا رسد، خواننده این دعا سوار بر شتری تندرو و سفید مزین و آراسته به مروارید نزد حق برخیزد، و خداوند می فرماید همه کرامتها را به او بدهید، و گوید: بنده ام در هر جای بهشت که خواهی ساکن شو.
ششم: اگر این دعا بر مجنون خوانده شود همان ساعت از آن باز آید.
هفتم: اگر زنی زایمان بر او مشکل شده باشد و این دعا بر او خوانده شود خداوند زایمان او را آسان و فرزند را در طرفه العینی متولد گرداند.
هشتم: اگر بر شخصی که عاق والدین شده بخواند همانا خداوند امور آن را اصلاح کند.
نهم: هر بنده ای که چهل شب جمعه این دعا را بخواند همانا خداوند آن را اصلاح کند.
دهم: هر کس در هنگام خواب بخواند و بخوابد حتی اگر خوب نخوانده باشد. ولی به امید ثواب باشد، خداوند به هر حرفی از این دعا هزار فرشته کروبی که روی‌شان نورانی تر باشد از آفتاب و ماه شب چهاره بر او بفرسند.
یازدهم: هر گنه کاری که مرتکب کبائر شده باشد و قبل از مردن این دعا را بخواند شب بمیرد یا روز همچون شهید از دنیا رفته و اگر موفق به توبه نشده باشد خدا به کرم و عفوش او را بیامرزد.
برای سلامتی و فرج امام زمان (ع) صلوات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ الْمُدَبِّرُ بِلا وَزِیرٍ وَ لا خَلْقٍ مِنْ عِبَادِهِ یَسْتَشِیرُ الْأَوَّلُ غَیْرُ مَوْصُوفٍ [مَصْرُوفٍ] وَ الْبَاقِی بَعْدَ فَنَاءِ الْخَلْقِ
الْعَظِیمُ الرُّبُوبِیَّةِ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ [الْأَرْضِ] وَ فَاطِرُهُمَا وَ مُبْتَدِعُهُمَا بِغَیْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُمَا وَ فَتَقَهُمَا فَتْقا فَقَامَتِ السَّمَاوَاتُ طَائِعَاتٍ بِأَمْرِهِ وَ اسْتَقَرَّتِ
الْأَرَضُونَ بِأَوْتَادِهَا فَوْقَ الْمَاءِ ثُمَّ عَلا رَبُّنَا فِی السَّمَاوَاتِ الْعُلَى الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا وَ مَا تَحْتَ
الثَّرَى،
ستایش خدا را که معبودى جز او نیست،آن فرمانرواى بر حق آشکار،تدبیرگر،هستى بىآنکه او را وزیرى باشد و یا با آفریدهاى از بندگانش مشورت نماید،آغازى است که در وصف نگنجد و پابرجاست پس از فناى آفریدگان، پرودگارىاش بس بزرگ است،روشنایى آسمانها و زمینها و آفریننده و پدیدآورنده آن دو است،آسمان و زمین را بىستون آفرید،و از هم گشودشان گشودنى چشمگیر،پس آمانها به فرمان او بر پا شدند،و زمینها با کوههایشان بر فراز آب جا گرفت،سپس بلندى گرفت پروردگار ما در آسمانهاى بلند،خدا بخشاینده بر فرمانرواى یهستى چیره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمین است و هر آنچه بین آن دو و آنچه زیر خاک است،
فَأَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لا وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ وَ لا مُعِزَّ لِمَنْ أَذْلَلْتَ وَ لا مُذِلَّ لِمَنْ أَعْزَزْتَ وَ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیْتَ وَ لا مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ وَ
أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ کُنْتَ إِذْ لَمْ تَکُنْ سَمَاءٌ مَبْنِیَّةٌ وَ لا أَرْضٌ مَدْحِیَّةٌ وَ لا شَمْسٌ مُضِیئَةٌ وَ لا لَیْلٌ مُظْلِمٌ وَ لا نَهَارٌ مُضِیءٌ وَ لا بَحْرٌ لُجِّیٌّ وَ لا جَبَلٌ رَاسٍ وَ
لا نَجْمٌ سَارٍ وَ لا قَمَرٌ مُنِیرٌ وَ لا رِیحٌ تَهُبُّ وَ لا سَحَابٌ یَسْکُبُ وَ لا بَرْقٌ یَلْمَعُ وَ لا رَعْدٌ یُسَبِّحُ وَ لا رُوحٌ تَنَفَّسُ وَ لا طَائِرٌ یَطِیرُ وَ لا نَارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لا مَاءٌ یَطَّرِدُ کُنْتَ
قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ کَوَّنْتَ کُلَّ شَیْءٍ وَ قَدَرْتَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ وَ ابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیْءٍ وَ أَغْنَیْتَ وَ أَفْقَرْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْیَیْتَ وَ أَضْحَکْتَ وَ أَبْکَیْتَ ،
پس من شهادت مىدهم که تنها تویى خدا،بالابرندهاى براى آنچه بر زمین نشاندى نیست و نه زمین زنندهاى براى آنچه بالا بردى و نه عزّت بخشى آن را که تو خوارش کردى،و خوارکنندهاى نیست آن را که تو عزیز نمودى و بازدارندهاى براى آنچه عطا کردى نیست،و نه عطا کننده اى براى آنچه دریغ کردى،و تویى خدا،معبودى جز تو نیست،تو بودى آنگاه که نه آسمانى بنا شده بود و نه زمینى گسترانیده و نه خورشیدى تابان و نه شبى تاریک و نه روزى فروزان و نه دریایى خروشان و نه کوهى استوار و نه ستارهاى روان و نه ماهى تابنده و نه بادى وزان،و نه ابرى پرباران،و نه برقى درخشان،و نه صاعقهاى تسبیحگویان،و نه روحى دمزنان و نه پرندهاى پرآن و نه آتشى فروزان و نه آبى روان بوده باشند،پیش از هر چیز بودى و همهچیز را پدید آوردى و بر هر چیز توانا بودى و همهچیز را نو آفریدى و توانگر نمودى و ناتوان ساختى و میراندى و زنده نمودى و خنداندى و گریاندى،
وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ فَتَبَارَکْتَ یَا اللَّهُ وَ تَعَالَیْتَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْخَلاقُ الْمُعِینُ [الْعَلِیمُ] أَمْرُکَ غَالِبٌ وَ عِلْمُکَ نَافِذٌ وَ کَیْدُکَ غَرِیبٌ وَ وَعْدُکَ
صَادِقٌ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ حُکْمُکَ عَدْلٌ وَ کَلامُکَ هُدًى وَ وَحْیُکَ نُورٌ وَ رَحْمَتُکَ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُکَ عَظِیمٌ وَ فَضْلُکَ کَثِیرٌ وَ عَطَاؤُکَ جَزِیلٌ وَ حَبْلُکَ مَتِینٌ وَ إِمْکَانُکَ
عَتِیدٌ وَ جَارُکَ عَزِیزٌ وَ بَأْسُکَ شَدِیدٌ وَ مَکْرُکَ مَکِیدٌ أَنْتَ یَا رَبِّ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَى
و بر فرمانروایى هستى چیره گشتى،پس خجسته بودى،اى خدا،و بلندى گرفتى،تویى خدایى که معبودى جز تو نیست،آفریننده یارى رسانى که فرمانت چیره و علمت نافذ،و نیرنگت شگفت،و وعدهات راست،و گفتهات،حق،و داورىات دادگرانه و مخنت هدایتگر و پیامت نور و رحمتت فراگیر،و گذشتت بزرگ و بخششت بسیار،و عطایت فراوان و ریسمانت استوار،و یارىات فراهم و پناهندات عزّتمند و عذابت سخت،و نیرنگت زیرکانه است،تو اى پروردگار من آستانت جایگاه هر شکایتى است
[وَ] حَاضِرُ کُلِّ مَلَإٍ وَ شَاهِدُ کُلِّ نَجْوَى مُنْتَهَى کُلِّ حَاجَةٍ مُفَرِّجُ کُلِّ حُزْنٍ [حَزِینٍ] غِنَى کُلِّ مِسْکِینٍ حِصْنُ کُلِّ هَارِبٍ أَمَانُ کُلِّ خَائِفٍ حِرْزُ الضُّعَفَاءِ کَنْزُ
الْفُقَرَاءِ مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ مُعِینُ الصَّالِحِینَ ذَلِکَ اللَّهُ رَبُّنَا لا إِلَهَ إِلا هُوَ تَکْفِی مِنْ عِبَادِکَ مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْکَ وَ أَنْتَ جَارُ مَنْ لاذَ بِکَ وَ تَضَرَّعَ إِلَیْکَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ
بِکَ نَاصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِکَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَکَ جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ عَظِیمُ الْعُظَمَاءِ،
و خود حاضر در هر جماعتى و گواه هر گفتگوى نهانى،نهایت هر حاجتى،شادىبخش هر اندوهگین،توانگرى هر بر بر خاکنشستهاى،دژ استوار هر گریزانى،امان هر هراسانى،نگاهدار ناتوانى،گنجینه تهیدستانى،غمزداى غمزدگانى، پشتیبان شایستگانى،آن است خدا،پروردگار ما،معبودى جز او نیست،کفایت مىکنى از بندگانت آن را که بر تو توکل کند،و تویى پناه آنکه به تو پناه آورد و به درگاهت زارى نماید،نگهدار کسىکه به دامن تو چنگ زند،یار آنکه از تو یارى جوید،مىآمرزى گناهان آن را که از تو آمرزش خواهد،جبّار جبّارانى،بزرگ بزرگان،
کَبِیرُ الْکُبَرَاءِ سَیِّدُ السَّادَاتِ مَوْلَى الْمَوَالِی صَرِیخُ الْمُسْتَصْرِخِینَ مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ مُجِیبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ أَسْمَعُ السَّامِعِینَ أَبْصَرُ النَّاظِرِینَ أَحْکَمُ
الْحَاکِمِینَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِینَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ قَاضِی حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِینَ مُغِیثُ الصَّالِحِینَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِینَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا
الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِکُ وَ أَنَا الْمَمْلُوکُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ ،
سرور سروران،آقاى آقایان،سرآمد مولایان،دادرس دادخواهان،گرهگشاى گرفتاران،اجابت کننده دعاى بیچارگان،شنواترین شنوندگان،بیناترین بینندگان،داورترین داوران،سریعترین حسابرسان،مهربانترین مهربانان،بهترین آمرزندگان،برآورنده حاجات مؤمنان، فریادرس نیکان،تویى خدا،معبودى جز تو نیست،پروردگار جهانیان،تویى آفریدگار و من آفریده و تویى مالک و من مملوک،و تویى پروردگار و من بنده،و تویى روزىدهنده و من روزىخوار،
وَ أَنْتَ الْمُعْطِی وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِیلُ وَ أَنْتَ الْقَوِیُّ وَ أَنَا الضَّعِیفُ وَ أَنْتَ الْعَزِیزُ وَ أَنَا الذَّلِیلُ وَ أَنْتَ الْغَنِیُّ وَ أَنَا الْفَقِیرُ وَ أَنْتَ السَّیِّدُ وَ أَنَا
الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْغَافِرُ وَ أَنَا الْمُسِیءُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ وَ أَنَا الْجَاهِلُ وَ أَنْتَ الْحَلِیمُ وَ أَنَا الْعَجُولُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ وَ أَنْتَ الْمُعَافِی وَ أَنَا الْمُبْتَلَى وَ أَنْتَ
الْمُجِیبُ وَ أَنَا الْمُضْطَرُّ وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْمُعْطِی عِبَادَکَ بِلا سُؤَالٍ،
و تویى بخشنده و من سائل،و تویى داراى جود و من بخیل،و تویى توانمند و من ناتوان،و تویى عزّتمند و من خوار،و تویى بىنیاز و من تهیدست،و تویى آقا و من بنده،و تویى آمرزنده و من بدکار،و تویى دانا و من نادان،و تویى بردبار و من شتابزده و تویى رحم کننده و من رحم شده و تویى عافیتبخش و من بلازده و تویى اجابت کننده و من ناچار و پریشان،و گواهى مىدهم که تویى خدا،معبودى جز تو نیست،عطابخش بندگانى بدون درخواست ایشان،
وَ أَشْهَدُ بِأَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ اسْتُرْ
عَلَیَّ عُیُوبِی وَ افْتَحْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ رِزْقا وَاسِعا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ
الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
و گواهى مىدهم تویى خداى یگانه یکتاى بىهمتاى بىنیاز تک،و بازگشت همه به سوى تو است،خدایا بر محمّد و اهل بیت پاک و پاکیزهاش درود فرست و گناهانم را بیامرز و بر من بپوشان کاستیهایم را و از پیشگامت براى من رحمت و روزى فراوان بگشا،اى مهربانترین مهربانان،و سپاس خدا را پروردگار جهانیان، و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلى است و جنبش و نیرویى نیست جز به عنایت خداى والاى بزرگ.
سحر