نقش امام حسین(ع)با نقش امام حسن(ع)متفاوت است.در دوران امام حسین(ع)،تردید مسلمانان در صحت جنگ و مشروع بودن آن از میانرفت.درین مرحله،مسلمانان با تجربه امام على(ع)به عنوان نمونه اعلاىحکومت عدل اسلامى،به سر مىبردند و میدانستند که پیروزى بنى امیه،پیروزىاشرافیت جاهلى بوده است که با رسول اکرم(ص)و یارانش دشمنى عمیقىداشتند.اشرافیتى که رسول خدا کوشید تا آن را از میان بردارد و پایههاىاسلام را بر ویرانههاى آن بنیاد گذارد.پس نباید از کراهتى که مسلمانان ازبنى امیه داشتند،و از تجاوز طلبى و نخوت و بلند پروازى و کینه جوئىشان کهحاصل روحیه جاهلیت آنها بود حیرت کرد.