امام زمان (علیه السلام) در کجای زندگی ما قرار دارد؟ متن یا حاشیه؟ متاسفم که بگویم حتی در حاشیه ی زندگی برخی از ما نیز حضور آقا لمس نمی شود .اگر یک بار کسی من و شما را به خانه ی خویش دعوت کند و بر سر سفره ی خود بنشاند و به اصطلاح نمک گیرمان کند سعی می کنیم به هر نحو ممکن این محبت را تلافی کنیم . چگونه است که عمری، خود به همراه خانواده و بستگان و هموطنان و هم نوعان وهمه ی مخلوقات خدا، مهمان خوان کرم امام عصریم؛ ولی حق نمک را ادا نمی کنیم؟!
"بسم الله الرحمن الرحیم"
از وقتی که مسجد النبی ساخته شد، پیامبر اکرم صل الله علیه و اله وسلم در موقع ایراد خطبه و سخنرانی (مخصوصا روزهای جمعه ) برای مسلمانان، بر تنه ی درخت خرمایی که در صحن مسجد باقی مانده بود تکیه می دادند ؛ منتها وقتی جمعیت زیاد شد، اصحاب پیشنهاد کردند که منبری برای رسول خدا صلی الله علیه واله ساخته شود تا همگان، به آسانی بتوانند پیشوای مهربان خود را ببینند. پیامبر صل الله علیه و اله و سلم نیز اجازه فرمودند؛ منبری از چوب با دو پله و یک عرشه ساخته شد.
اولین جمعه ای که پیش آمد، رسول اکرم صل الله علیه و اله و سلم جمعیت را شکافتند و با پشت سر گذاشتن آن ستون نخل، به طرف منبر رهسپار شدند. همین که بر عرشه ی منبر قرار گرفتند، یکباره صدای ناله ی ستون خشکیده همانند زن فرزند مرده بلند شد. با ناله ی ستون، صدای جمعیت نیز به گریه و ناله برخاست. رسول خدا صل الله علیه و اله و سلم از منبر به زیر آمدند؛ ستون را در بغل گرفتند و دست مبارک را بر آن کشیدند و فرمودند: آرام باش. سپس به طرف منبر برگشته خطاب به مردم فرمودند